Linking Rings bestaat uit drie grote ringen die met elkaar en met de takken van een boom zijn vervlochten. De compositie suggereert dat de boom in de loop der jaren door de ringen heen is gegroeid, alsof hij het object langzaam in zijn eigen structuur heeft opgenomen.
De titel verwijst naar een klassieke goocheltruc waarbij gesloten ringen ogenschijnlijk moeiteloos in elkaar haken en weer loskomen. Maar de magie van dit werk ligt in de stille, langdurige samensmelting van boom en object: hoe de groei van de boom bepaalt hoe de ringen zich om de takken heen bewegen.
Linking Rings werpt vragen op over hoe we naar onze omgeving kijken. We beschouwen de natuur vaak als achtergrond of drager van menselijke creatie, maar hier is het de boom die de regie neemt. Hij reageert, vervormt, eigent zich het werk toe, en maakt er iets van dat niet door de mens vormgegeven is.
Het werk is uitgevoerd in een oplage van drie. Editie 1 bevindt zich in de collectie van Anningahof en is permanent te zien in de beeldentuin.
